رواية مراهقه أوقعتني في حبها بقلم أمل احمد
المحتويات
مين يا بت انتيي
مى والله أنا مبلقحش على حد كل واحد عارف نفسه كويس اوى
داليا بعصبية اكترر اممممم فعلا كل واحد عارف نفسه ..وقربت منها بخبث طيب اسمعى بقا يا حلوه انتى هتطلعى كدا زى الشاطره تجبيلى الحاجات دى لزوم تجهيزات الفرح بتاع ساره وباسل اصله مستعجل اووى
مى بضحكه سخريه ضحكتينى والله
داليا ليه يا حبيبتى هو أنا قولتلك نكته
داليا باستغراب انتى بتخرفى تقولى ايه يا مفعوصه انتيي ..اااه ولا صحيح ما انتى ماسمعتيش حاجه
مى والله انتى إلى ماسمعتيش حاجه ولا تعرفى حاجه اصلا ..واتكلمت بسخريه بصى يا داليا هانم ساره إلى هي چيسى طلعت نصابه وباسل قصدى سولى طلب من البودى جارد بتوعه أنه يرميها وسورى مش هقدر اقولك فين عشان دى اسرار بردو بينى وبينه وهو بصراحه مبيخبيش حاجه عليا خالص وسورى تانى مره مش هقدر اقول اكتر من كدا بس عشان حضرتك تبقى فاهمه إلى فيها بس ..وبصتلها بصه اخيره عن أذنك ..وطلعت اوضتها بكل هدوء وسابت داليا ڠرقانه فى صډمتها ومش عارفه تستوعب حاجه
لكن لارد لأن هى متعرفش أن رباب فى المستشفى
داليا قامت بعصبية واتجهت للمطبخ وملقتهاش ودخلت اوضتها لكن بردو ملقتهاش واستغربت جدا
داليا بعصبية راااحت فيين ديييي هى ناقصاها لااااء دا شكل فى حاجات بتحصل فى الفيلا بدون علميييي .. واتكلمت بټهديد ماااشى أنا هوريكى يا بنت طااارق واتجهت لغرفه مى وهى ناويه نيه سوداء ..
فى المستشفى
فى غرفه رباب
رباب كانت متضايقه جدا أن لسه مفيش حد زارها وقاعده لوحدها ودخل الدكتور وقطع شرودها واتكلم بابتسامه المعتادة
الدكتور هاا اخبارك ايه حاسه بتعب !
رباب لا الحمد لله مفيش حاجه
الدكتور طب الحمد لله وسحب كرسى وقعد
الدكتور ممكن اسالك سؤال
رباب وهى خاېفه لا يسألها عن أهلها أت اتفضل
رباب اټصدمت من السؤال وردت بهدوء احم لاء ليه
الدكتور والفرحة ملئت عينيه بجدد طب الحمد لله
رباب بصتله باستغراب وحده
الدكتور وقد أدرك الى قاله ااااه احم اقصد يعنى الحمد لله لأن الجواز دا مشقه وتعب والله ..وغير رياكشنه لغزل
بس ساعات بيبقى حلو اووى
الدكتور وهو بيعدل البالطو احم طب هستأذن أنا دلوقتي
رباب بتنهيده اتفضللل
وخرج الدكتور
رباب لنفسها اى الدكتور الغريب داا بس أنا ليه حاسه انى فرحانه اي الشعور داا فى اييي يا ربااب انتى هتكبرى تخرفى ولا ايه لا فوقى كدا انتى خلاص كبرتى على مواضيع المراهقين دى ..
عند شمس
كانت بتحاول كل شويه تفك نفسها وفجأة دخل صالح واتكلم بسخرية
صالح متحاوليييش كدا كدا مش هتعرفى تزوغى مننا
شمس بقرف اطلع براا ياض يا اهبل انت
صالح پصدمه ياض وبرااا لااااا دا انتى جبتى اخرك معايااا
شمس وهى تتدعى القوه هتعمل ايه ياروح امك
صالح بخبث هتعرفى دلوقتي روح أمه هيعمل اييييه يا رجااااااله
ودخل كذا شاب
صالح فكوها وهاتوهالى على الاوضه ..ومشى
الشباب بدأوا يفكوها وجم عشان يشيلوها شمس زقت أيديهم پعنف شديد واتكلمت پحده مخيفه
شمس ايدك جمبككك منك له بدل ما ازعلكوا منيييي
شاب من الشباب طب انجرى قدامنا بدل ما نستعمل معاكى العڼف
شمس بس ياض روح خلى امك تربيك جتكوا القرف جيل قذرر
الشباب كانوا واقفين مصډومين من طريقتها ونبره صوتها الحاده إلى متلقش على شكلها
ومشيت معاهم لحد ما وصلوا قدام غرفه منوره بضوء خفيف و شمس كانت خاېفه تخش لحد ما واحد زقها جوا بحركه سريعه وخرج وقفل الباب وراه بسرعه .. وشمس اول ما دخلت ...!
عند باسل
رن على يوسف ورد
باسل الو يا يوسف انت فين
يوسف أنا وراك تقريبا بمسافه ٥ كيلومتر
باسل تمام خلى بالك كويس اوى عشان شكله ناوى يتاخد أجله النهارده واستعد لأى حركه غدر منه وخلى حد فى ضهرى اول ما توصل يوصلك الاخبار بسريه تامه اقولك خلى عمرو هو الى يتولى المهمه دى هو شاطر فيها
يوسف تمام يا باسل ركز بس فى الطريق كويس واحنا معاك .. وقفلوا
فى الفيلا
داليا وصلت قدام غرفه مى وخبطت عليها
مى عرفت أن هى إلى بتخبط و فتحت الباب بضيق ولسه هتتكلم لكن وقعت كلمات داليا عليها مثل الصاعقه
داليا پحده تلمى هدومك دلوقتي حالااا وتطلعى برا الفيلااا ..قدامك ١٠دقايق تلمى فيهم حاجتك وما اشوفش وشك هناا تااانى انتى فااااهمهه
مى كانت بصالها پصدمه وعدم استيعاب
مى انتى بتطردينى !!
داليا ببردو بالضبط يا حبيبه امك تلمى هدومك وتغورى برا الفيلااا ومشوفش وشك هنا تانى انتى فاااهمه
مى كانت حاسه بإهانه واحراج رهيب واتكلمت وهى بتحاول تمسك دموعها
مى أنا لحد الآن نفسي افهم اي السبب إلى مخليكى بتعاملينى بالطريقه البشعه دي وتعايرينى بأمى المېته وباهلى أنا عملتلك ايه عشان تعاملينى كداا هااااه قوليلييييي
داليا بعصبية عشان مبطقيييش انتى مش مناسبه لابنى ابنى يستاهل أنه يتجوز واحده تاريخها نضيييف
مى بعصبية وصوت عالي و الست جيسييييي هى دى إلى تاريخهاا نضيييييف وبعدين ثانيهه ماله تاريخى أن شاء الله هو انتى تعرفى حاااجه عنى اصلااا عشان تحكمى تاريخى نضييف ولا لااااء
داليا بانفعال اه اعر ...وسكتت
مى باستغراب تعرفى ايييه قولييي
داليا پحده خمس عشر دقايق وتكونى مش فى الفيلا ..وسابتها ومشيت
مى كانت واقفه مستغربه من كلامها وبتفكر فيه بشك وقلق وبتحاول تفتكر ذكرياتها كلها لكن مش قادره تفتكر حاجه وأدركت أنها لازم تدور على مكان تقعد فيه بعد ما داليا طردتها وقررت تكلم خالد
مى بدموع الو يا خالو
خالد بحزن الو يا حبيبتى في حاجه ولا إيه عرفتى حاجه عن شمس وباسل!
مى بدموع اكتر لا
خالد سمع صوت دموعها وقلق عليها هى كمان جدا
خالد مى مالك يا حبيبتى انتى بتعيطى !
مى وهى بتحاول تمسك دموعها ل ..لاء ..ي .. ياخالو أن ..أنا كويسه
خالد كويسه اييه مالك يا ميييي فى اييييه اتكلمييي
مى دا ..داليا طردت ..طردتنى
خالد پصدمه ايييييه طردتك ازاااااى واي الى حصللللل عشان تطردكك
مى هب.. هبقى.. احكيلك بعدين المهم دلوقتي أنا هركب واجي..
خالد لا لا لاء خليكى عندك أنا هاجى اخدك
مى يا خالو أنا هعرف اجى متخافش
خالد بعصبية مييييي أنا قولت أنا جااااى متتحركييش
مى ح .. حاضر
وقفلوا ..
عند شمس
شمس اول ما دخلت الغرفه لقت عزت بيشرب سجاير ومديها ظهره والدخان مغرق الأوضه شمس اتكلمت بضيق
شمس وهى بتكح يخربيت القرفف بقااا
عزت لفلها وابتسامه خبث على وشه اي بتتخنقى من ريحه السجاير
شمس ااه اووى بس مش اكتر من ريحه الوس اخه الى شماها من ساعه ما جيت المكان داا
عزت
متابعة القراءة
