رواية ضرتي حامل كاملة بقلم الكاتب سيد عبدربه

وترجع ليا تانى . الراقى . لو بتحبك. هترجع تانى و هتنسى كل شيء
عشانك صدقنى . خلص عبدالله و رجع بلده لكن رجع على بيتى على طول وخبط. على الباب .قلت مين محدش رد ! مين .. محدش رد ! لكن بيخبط بردو .كانت الخبطة مش غريبة عليا . لكن كنت بكذب نفسى معقولة دى خبطة عبدالله. مستحيل . فى الاخر.
فتحت الباب علشان اشوف مين ! انا عبدالله . اتفضل . عبدالله وحشتينى اوووى . بصيت لعبدالله وسكت. حسيت الكلام. تاه. منى حسيت إن اول مرة اكون مكسوفة من

عبدالله وفى نفس الوقت حزينة . مكنتش عارفة اعمل ايه ! ازعل منه و اكلمه بجفاء . ولا. اترمى فى حضنه. وابكى. واقوله وحشتنى اوووووى . اقوله. مكنتش عارفة اعيش من غيرك روحى كانت ضايعة منى كنت جسد بس على الارض لكن روحى. وقلبي
كانوا بيحموك و يظلوك من الشمس . فى اللحظات الى كان الصمت والسكوت بنا هو الى مسيطر على الموقف . قرب عبدالله. وحضنى وضمنى فى صدره ااااااه. يا عبدالله . كأن حضنك مسح كل الم السنين. والظلم الى شفته . عبدالله . انا. اسف يا حببتى. انا عبدالله . انا. اسف يا حببتى. انا فعلا كنت مش بنى ادم لما عملت معاكى كدة. ح
طيت ايدى على شفايفه و قلتله لا متغلطش فى نفسك. يا حبيبي. انت مفيش حد زيك انا كنت عارفة انك تعبان ومش طبيعى عبدالله خلاص انا رديتك وارجعى معايا و
هعوضك عن كل الاذى دة . انا عبدالله انا مش هقدر ارجع البيت دة تانى انا عايشة وسط ناس بتظلمنى ليل نهار ناس متربصة ليا . عبدالله خلاص. نفتح البيت الصغير الى جنب بيتنا. ونعيش فيه مع بعض انا مش هسيبك تانى ابدا. بالفعل رجعنا لبعض ودى
كانت ضړبة شديدة على رأس صفية وامها . لما رجعت طبعا. صفية. اتخانقت مع عبدالله صفية ازاى ترجع. واحدة عاوزة ټقتل ابنك وتخرب بيتك ! عبدالله لا هى مش عاوزة تعمل كدة. والموضوع فيه ملعوب . صفية ملعوب !! . ملعوب اية ! قصدك ايه عبدالله مقصديش حاجة بس لسه هعرف ازاى دة حصل ولما اعرف مش هعدى الموضوع بالساهل ابدا.. صفية تسكت لحظات ما كدة مفيش غيرى وماما و امك !! مكنش فى حد هنا غيرنا. عبدالله متستعجليش كل شيء هيبان وهيظهر. تسكت
صفية و تفكر تعمل ايه . عبدالله يدخل لامه و يقفل الباب .و يقولها عبدالله امى انتى مترضيش بالظلم علشان حرام و ربنا هيحاسبك. حماتى ايوة يا بنى محدش بيحب الظلم عبدالله طيب انتى لما عملتى الينسون رجعتى. قعدتى معاهم. لحد ما خلص و
ادتيه. لصفية. ولا. رحتى فى مكان تانى حماتى لا رحت اشوف الطير ليه عبدالله طيب كدة. يبقى حماتى هى الى عملت كدة علشان نتهم ناهد . لان حماتى قالت لناهد هاتى كباية مية من المطبخ . وبعدين قالت ليها اطلعى هاتى حاجة من اوضة صفية . علشان تدخل هى. تعمل المقلب دة حماتى والله ما شفت حاجة .هما قالوا ان
ناهد هى الى دخلت المطبخ بس . علشان كدة انا اتهمتها و ربنا يسامحنى بقا. عبدالله طيب متقوليش لحد على الكلام دة حتى ابويا. او صفية بالذات لحد ما اشوف حاجة و اتاكد منها . حماتى حاضر يابنى . رجع عبدالله البيت عندى. وهو فرحان اووى . والسعادة باينة فى عنيه و وشه . وحضنى اووى وقالى انا مش مصدق ازاى فرطت فيكى للحظة بس اقسم بالله كنت عايش كأنى مېت لكن خلاص بعد كدة مفيش حاجة زى
كدة هتحصل معاكى. مفيش ظلم. تانى . وانا هعرف ازاى اظهر برأتك قدام الكل . انا هتعمل ايه. يا عبدالله ! عبدالله متستعجليش. بكرة تعرفى كل حاجة ضرتى_حامل_بقلم_سيدعبدربه الجزء الثانى عشر و الاخير بعد ما كشف عبدالله ام صفية. واتاكد انها هى الى عملت المقلب بتاع الينسون و اتكلم مع امه و حذرها إن
محدش يعرف انه عرف علشان عاوز يكشف كل حاجة مر شهرين . كان عبدالله احسن مما يكون معايا ومعاملته اتغيرت لصفية وبقت بحذر شديد. كانت صفية هطق و ټنفجر منى . وفى يوم من الايام طلبت صفية. تروح عند اهلها علشان امها تعبانة .
وراحت عند اهلها. واشتكت لامها . صفية ماما. انا مش قادرة انا هنفجر من الغيظ . عبد الله بقى يحبها اكتر من الاول. مرات عمى ازاى كدة !! صفية يا ماما دة كمان بيتهمنا اننا الى عملنا المقلب بتاع الينسون مرات عمى امممم طيب كدة مبدهاش. هنروح للشيخ مرزوق. نشوف ايه الحكاية صفية تانى زفت. مرزوق. ما المرة الى
فاتت معملش حاجة . مرات عمى طيب هنروح نشوف في ايه ! يلبسوا و يروحوا